Yazınca rahatladım.

  Bazen aklıma yazacak bir sürü konu geliyor.Hepsini satır satır paragraf paragraf kafamda kurguluyorum.Bazen de yazacak bir şey bile bulamıyorum.Yok yani zorlasam da olmuyor.
  Bugün ne mi yazıcam? İsyan bayraklarını çektim.Kafam attı.Sinirlendim hem de çok.Tek sinirlenen ben olsam yine iyi.Böyle bir şey olamaz ya.Biz bir durumdan şikayetçiysek bundan sanane be.Niye seni bu durum rahatsız ediyor?Kimse bize bir şey demiyorken niye sen boşuna kafa ütülüyorsun?Sen adamakıllı otur oturduğun yerde.
  Seninle bir sorunum yokken gülüp eğlenirken niye kendine cephe aldırıyorsun ve sende cephe alıyorsun? Tabi senin keyfin yerinde.Ordan konuşmak kolay.Şimdi seninle hiiiç alakası yokken sen bir türlü susmuyorsan bir de sen bu durumu yaşasaydın okulu ayağa kaldırırdın herhalde.
  Herkes yerini bilsin.Kendini ilgilendiren konularla uğraşsın.Başkasının işine burnunu sokmasın! İsyanım var kardeş.Ohh rahatladım.ÖBGZK izleyebilirim.Gittim ben.Ohh Yeah!!

Sizin için :)

  Uzun zamandır yazmıyorum.Bu yazacak konu bulamamdan değil,yazacak önemli şeyler olmadığından;blog yazmaktan sıkıldığım için değil içimden yazmak gelmemesinden kaynaklanıyor.

  Eğer yazılarımı okuduysanız bazılarını yazdıktan sonra artık sık sık yazmak içimden gelmiyor.Her insanın karmakarışık olduğu dönemler oluyor haliyle.Bende o dönemlerden birindeyim işte.Şaşılacak bir şey ya da abartılacak derece de önemli bir şey değil aslında...

  Bazı arkadaşlarımın bu konuyla ilgili  ''Kime kinlendin?'' ''Sana noldu?'' ''Niye anlatmıyorsun?'' demelerine aslında kızmıyorum.İyi ki sizin gibi arkadaşlarım var.Soruyorsunuz çünkü benimle ilgileniyorsunuz,beni seviyorsunuz.Biliyorum çünkü bende sizi seviyorum.

  Dedim ya yazmak içimden gelmiyor.İki satır yazabilmek için kendimi zorluyorum.Yarım saattir bir şeyler yazabilmek için kendimi kasıyorum.Başka söze gerek olduğunu da düşünmüyorum.Tek söyleyebileceğim ki bu size yeter zaten:Sizi seviyorum :)